Szukasz ciekawego produktu do swojego menu sushi? Węgorz unagi to japoński przysmak wykorzystywany w kuchniach azjatyckich na wiele sposobów. Dowiedz się więcej o tej rybie.
Słono-słodki smak, charakterystyczny aromat, zwarte, ale kruche mięso – taki jest węgorz unagi. Ten japoński sushi topping i element dań uwielbiają Japończycy we wszystkich prefekturach, pora rozkochać w nim Polaków. Czym zyskał taką popularność?
Węgorz unagi – co to jest?
Węgorza unagi tradycyjnie przygotowuje się z węgorza japońskiego – tłustej ryby występującej w Japonii, Korei, Chinach i Wietnamie. Dorosłe ryby mają ok. 1 m długości, wydłużony kształt, czarny kolor grzbietu i biały lub srebrzysty brzuch. Zamieszkują dolne odcinki i ujścia rzek, jeziora, jednak ikrę składają w morzu. Mają zwarte w strukturze mięso.
Węgorz unagi to przysmak, który japońscy szefowie kuchni tradycyjnie przygotowują zgodnie z techniką kabayaki. Najpierw węgorz jest filetowany, pozbawiany ości, a następnie maczany w specjalnym sosie na bazie sosu sojowego. Po takiej kąpieli ryba trafia na patelnię lub grilla (ze względu na właściwość surowego węgorza rybę tę podaje się zawsze w formie gotowanej lub pieczonej).
Przygotowanego w ten sposób węgorza kładzie się na ryżu i posypuje sanshō – japońskim pieprzem (a dokładniej jagodami krzewu Sanshō). W zależności od sposobu podania potrawa zyskuje różne nazwy:
- unagi don (unadon) – to węgorz unagi na ryżu podany w misce donburi,
- unajū – to węgorz unagi na ryżu podany w lakierowanych pudełkach jūbako,
- nagayaki – to osobno podany węgorz i ryż,
- hitsumabushi – to porwany na kawałki węgorz unagi wymieszany z ryżem.
Co ciekawe, w stylu kabayaki Japończycy przygotowują również węgorza anago, czyli morskiego czy hamo, czyli murenoszczuka indochińskiego. Tę technikę doceniano szczególnie w okresie Edo. Dzisiaj w japońskich sklepach można także znaleźć puszkowaną rybę sajra (z gatunku makrelowatych) w stylu kabayaki.
Węgorz unagi w Japonii i na Zachodzie
W Japonii węgorz unagi jest tak rozpowszechniony, że w całym kraju funkcjonują specjalistyczne restauracje unagi. Z węgorza unagi najbardziej znane jest japońskie miasto Hamamatsu. To tutaj mieści się jezioro Hamana, wokół którego rozsiane są małe restauracje specjalizujące się w najwyższej jakości potrawach unagi. Miasteczko znane jest także z przygotowywania ciastka „unagi pie” – i choć nazwa sugerowałaby ciastko z ryby, to rzeczywistość jest nieco inna. To kruche, maślane ciastko o podłużnym kształcie, które jedynie posypuje się sproszkowanym węgorzem.
W krajach Zachodu zaś unagi stosuje się najczęściej w formie plastrów i fileta. Plastry to świetny topping do sushi (podobnie do kawiorów). Forma ta pozwala na wykrojenie oczekiwanej grubości plastrów lub ułożenie kawałka na górze dania. Filet zaś może też być bazą sosu unagi.
Wskazówka!
Unagi warto podgrzać przed podaniem – już na rolce palnikiem lub samodzielnie na folii w piecu. Wystarczy chwila, aby mięso pod wpływem temperatury zrobiło się cudownie miękkie. Węgorz ma bardzo dużo ości i nie da się ich zupełnie pozbyć. Natomiast jego podgrzanie rozluźni mięso, dzięki czemu nie czuć ości.
Interesuje Cię temat sushi? Sprawdź inne nasze teksty:
